به گزارش خبرنگار آهن نیوز؛ در ۱۱ ماه پس از آغاز جنگ در اوکراین، تعدادی تحریم از سوی کشورهای غربی علیه بخش فولاد روسیه اعمال شده که صادرات فولاد از فدراسیون روسیه را برای تولیدکنندگان دشوار می‌کند. براساس گزارش مرکز تحقیقات GMK، رویکردهای متفاوتی نسبت به اعمال محدودیت از سوی اقتصادهای بزرگ - اتحادیه اروپا، ایالات متحده آمریکا، بریتانیا- وجود دارد. به عنوان مثال، سیاست تحریمی ایالات متحده حداقل ممنوعیت‌ها را در نظر می‌گیرد، اما خریداران آمریکایی از محصولات با منشاء روسی اجتناب می‌کنند. یا بریتانیا مسیر وضع تعرفه واردات را دنبال کرد و اتحادیه اروپا تحریم‌های گسترده‌ای را علیه فولاد روسیه وضع کرد. با این حال، اروپایی‌ها فرصت همکاری در تجارت آهن خام و سنگ آهن را باز گذاشته است.
تحریم‌های اروپا
محدودیت‌های صنعت فولاد روسیه توسط بسته‌های تحریمی سوم، چهارم و هشتم ارائه شده در فوریه، مارس و اکتبر ۲۰۲۲ معرفی شد. اتحادیه اروپا واردات و تجارت محصولات فولادی نهایی با منشاء روسیه و محصولات نیمه‌تمام تحت کدهای ۷۲- ۷۳ HS، به استثنای آهن خام، فروآلیاژها، قراضه، سنگ آهن را ممنوع کرده است. از اکتبر ۲۰۲۲، اتحادیه اروپا همچنین واردات محصولات فلزات آهنی ساخته شده از آهن و فولاد روسیه را از کشورهای ثالث با کدهای ذکر شده ممنوع کرد.
بر اساس طرح قانونگذاران اروپایی، این اقدام باید عدم تعادل در رقابت پذیری محصولات وارداتی از کشورهایی که به تحریم روسیه نپیوسته‌اند را از بین ببرد. اما بازیگران بازار هنوز نمی‌دانند که این مکانیسم به ویژه از نظر کنترل چگونه کار خواهد کرد.در همان زمان، اتحادیه اروپا ممنوعیت واردات محصولات نیمه تمام را به تعویق انداخت؛ تا ۱ آوریل ۲۰۲۴ برای بیلت‌های مربع، تا ۱ اکتبر ۲۰۲۴ برای اسلب. اتحادیه اروپا همچنین برای دوره گذار، سهمیه‌هایی را به ویژه برای اسلب که در سطح واردات ۳.۷ میلیون تن سال ۲۰۲۱ باقی مانده تعیین کرد.
تصمیم در مورد محصولات نیمه تمام تقریبا ملایم است و خریداران اروپایی را تشویق نمی‌کند که به دنبال منابع تامین دیگر باشند. حتی قبل از اعمال ممنوعیت واردات اسلب، کارخانه‌های نورد اروپایی مطرح و ادعا کردند که عرضه اسلب از روسیه بدون جایگزین است، از همین روی کمیسیون اروپا این استدلال را پذیرفت. عرضه اسلب روسیه پس از حذف محصولات تولیدکنندگان اوکراینی که قبل از جنگ ۳۵ درصد از عرضه اسلب به اتحادیه اروپا را تامین می‌کردند، غیرقابل جایگزین شد. در واقع، این مومضوع به دلیل تخریب واحدهای شهر ماریوپل اتفاق افتاد، یعنی فولادسازان روسی آنها سود تجاری بدست آوردند.
تقریباً ۸۰ درصد از واردات اسلب از روسیه به اتحادیه اروپا توسط گروه NLMK - صاحب کارخانه‌های نورد در بلژیک، دانمارک و ایتالیا- تامین می‌شود. به گفته منابع، عرضه اسلب در بازار آزاد ایتالیا تا پایان سال ۲۰۲۲ حدود ۲۵ تا ۳۵ هزار تن در ماه بود. بنابراین، هیچ محدودیتی برای NLMK اعمال نشده و همچنان به فعالیت خود ادامه داده و اسلب‌ها را از فدراسیون روسیه وارد می‌کنند.در مورد تحریم‌های فردی نیز اتحادیه اروپا آنها را علیه سهامداران اصلی چهار تا از ۵ تولیدکننده برتر فولاد روسیه شامل الکسی مورداشوف (سوورستال)، ویکتور راشنیکوف (MMK)، رومن آبراموویچ (اوراز)، علیشیر عثمانوف (متالواینوست) و همچنین دیمیتری پمپیانسکی (TMK) است.
تحریم‌های انفرادی نیز برای شرکت‌های مرتبط و پرداخت‌ها به آنها اعمال می‌شود که معاملات تجاری با سه شرکت بزرگ فولاد روسیه را مسدود کردند. متالواینوست به دلیل ساختار مالکیت رسمی خود، از تحریم‌های اعمال شده بر بزرگترین سهامدار خود، علیشیر عثمانوف اجتناب کرده و به صادرات گندله‌های آهن بریکت داغ و سنگ آهن به اتحادیه اروپا ادامه می‌دهد. سایر شرکت‌های فولادی روسیه به شرط تحریم‌های تجاری اجازه تجارت در بازار اتحادیه اروپا را داشتند.
ایالات متحده
سیاست ایالات متحده در راستای مخالفت گسترده با فولاد روسیه نیست. این کشور عوارض وارداتی ۳۵ درصدی را برای تعدادی از محصولات آهن و فولاد با شامل اسلب، وضع کرد. البته در حالت عادی، امکان داد و ستد طیف گسترده‌ای از محصولات فولادی و آهن خام از روسیه وجود داشت. بیشترین محصول صادارتی بخش فولاد روسیه به ایالات متحده، آهن خام بود که در سال ۲۰۲۱ حجم صادرات آن به ۱.۸ میلیون تن رسید. با این حال، از ماه می سال ۲۰۲۲، عرضه آهن خام به ایالات متحده متوقف شد که نشان دهنده تمایل خریداران به اجتناب از کالاهای روسی، با وجود امکانات گسترده برای واردات است.
ایالات متحده تنها دو مورد از پنج تولیدکننده بزرگ فولاد روسیه - Severstal و MMK (از جمله MMK Metalurji ترکیه) را تحریم کرد. البته شرکت‌های تابعه آمریکایی NLMK و Evraz به کار خود ادامه می‌دهند. شرکت متالواینوست نیز تحت تاثیر محدودیت‌ها قرار نگرفت چون سهامدار تحت تحریم آن، علیشیر عثمانوف، تنها ۴۹ درصد از سهام این شرکت را در اختیار دارد. همچنین، فعالیت وابستگان عثمانوف بعداً با مجوز ویژه از وزارت خزانه داری ایالات متحده (OFAC) مجاز اعلام شد.
انگلستان
تحریم‌های بریتانیا بر محدودیت‌های تجاری متمرکز است. در مارس ۲۰۲۲، این کشور تعرفه‌های اضافی ۳۵ درصدی را برای واردات کالاهای مبدأ روسیه و بلاروس از جمله آهن و فولاد، فرآورده‌های آن، سنگ آهن و کنسانتره وضع کرد. بریتانیا همچنین واردات محصولات فولادی نهایی را که در فهرست کدهای HS گنجانده شده‌اند، ممنوع کرده است.
بریتانیا واردکننده بزرگ فولاد از فدراسیون روسیه نبود. در سال ۲۰۲۱، سهم آن در کل صادرات محصولات نورد روسیه تنها ۰.۴ درصد بود. در سال ۲۰۲۲، نیز واردات از روسیه ناچیز بود و در ژوئن عرضه به طور کامل متوقف شد. در عین حال، تولیدکنندگان انگلیسی به حفره‌هایی اشاره می‌کنند که اجازه واردات غیرمستقیم فولاد روسیه را می دهد. بنابراین، انجمن فولاد انگلستان اعلام کرد که انگلیس می‌تواند محصولات فولادی ساخته شده از محصولات نیمه تمام روسیه را به سایر کشورها از جمله آلمان، بلژیک و فرانسه وارد کند. فرآوری هر محصول نیمه تمام در کشور ثالث منشأ فولاد را تغییر می‌دهد و در واقع امکان می‌دهد تا مسکو تحریم‌ها را دور بزند. این انجمن به تبعیت از بسته هشتم تحریم‌های اتحادیه اروپا، گسترش تحریم‌ها را علیه فولاد روسی فرآوری شده در کشورهای ثالث پیشنهاد کرد.
تحریم‌های شخصی بریتانیا نیز علیه شش نفر وابسته به فولادسازان روسی اعمال می‌شود، این تحریم‌ها در واقع شامل فعالیت‌های این شرکت‌ها نمی‌شود. تنها «ایوراز» که دارایی‌های آن مسدود شده بود، تحت تحریم مستقیم قرار گرفت.
بخش لجستیک
تحریم‌ها علیه فولاد روسیه که توسط اتحادیه اروپا و کشورهای منفرد اعمال شده‌اند، مشکلاتی را در زمینه لجستیک و تدارکات برای فدراسیون روسیه به همراه دارند. ممنوعیت ورود کشتی‌های روسی به بنادر محلی در ایالات متحده آمریکا، انگلیس و کانادا و معاملات تجاری آن اعمال می‌شود. به عنوان مثال، ساکنان بریتانیا نمی‌توانند کمک فنی، خدمات مالی یا کارگزاری برای تامین محصولات و لوله‌های فولادی نهایی به فدراسیون روسیه ارائه دهند، حتی اگر این محصولات به کشورهای ثالث عرضه شوند. اجرای بسته چهارم تحریم‌های اتحادیه اروپا توسط سوئیس که به سیاست‌های اتحادیه اروپا می‌پیوندد، همچنین ممنوعیت تأمین مالی و بیمه تراکنش‌های تجاری با محصولات روسی تحت کدهای HS ۷۲-۷۳ را فراهم می‌کند. حتی اگر طرفین قرارداد سایر کشورها باشند.
نتیجه
به طور کلی، فرصت واردات آهن و فولاد از روسیه باوجود تحریم‌های اعمال شده بسیار است اما با موضوع محدودیت‌های شدید در واردات منابع انرژی روسیه متفاوت است. جنگ در اوکراین و افزایش بی‌سابقه قیمت انرژی به طور جدی به صنعت فولاد اروپا و بازار جهانی فولاد ضربه زده و در این شرایط افزایش واردات محصولات انرژی‌بر از فدراسیون روسیه به ویژه آهن و فولاد برای اروپایی‌ها منطقی نیست، چون در واقع واردات غیر مستقیم زغال سنگ، گاز و نفت از کشور مخالف است.
با این حال، فشار تحریم‌ها ادامه خواهد داشت و اتحادیه اروپا در فوریه ۲۰۲۳ احتمالا دهمین بسته تحریمی را علیه فدراسیون روسیه معرفی کند. علاوه بر این، اتحادیه اروپا در حال برنامه ریزی تحریم‌های جدید علیه بلاروس به دلیل نقش آن در حمایت از حمله روسیه است و براساس برنامه‌ریزی‌ها آنها محدودیت‌هایی را برای محصولات فولادی این کشور در نظر می‌گیرند. تحریم‌های جدید بر تجارت و بازارهای جهانی تأثیر بیشتری خواهد گذاشت و اتحادیه اروپا را مجبور می‌کند که به دنبال منابع جایگزین برای تامین محصولات فولادی باشد، همانطور که در مورد نفت و گاز بود.
انتهای پیام/
نظر شما